روح منی..

نگاه نمیکنه

غرق کار..یا هرچی چیز دیگه..حواسش به من نیست و این بدترین اتفاقه..

سر ناهار..

برنج میپره تو گلوم..

میره برام آب میاره..

تعجب!! جلوی این همه همکار..

باز سرفه های لعنتی..

باز گلوم تحریک شده..

سرفه سرفه..

سعی میکنم سر ناهار کنترل کنم خودمو..

بعد ناهار پشت میزم..

سرفه سرفه..

می بینم که میره بیرون..

چند دقیقه بعد برمیگرده..

اسپری خریده..

تو دکتر روح و جان منی..

بهم میگه چیکار کنم و انجام میدم..

بهترم الان..

روح ام که خوبه..

من خوب ترینم..